بررسی سطح توانمندی کاری پرستاران شاغل در مراکز منتخب آموزشی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: توانمندی کاری مطلوب در کارکنان، اخیراً در سازمان‌ها مورد توجه زیادی قرار گرفته است ایجاد توانمندی کاری مطلوب در بیمارستان‌ها منجر به دست آوردهای مثبت فراوانی برای پرستاران و بیماران و در نهایت کل سیستم بهداشت ودرمان می‌شود تحقیقات نشان داده که توانمندی کاری در افراد ارتباط قوی با شرایط محیط کاری دارد، لذا این تحقیق به منظور بررسی سطح توانمندی کاری پرستاران در مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 91 انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه مقطعی 150 نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مشخصات فردی و پرسشنامه شاخص توانمندی کاری بود جهت تجزیه وتحلیل یافته‌ها از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی درنرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. یافته‌ها: سطح توانمندی کاری 7/44% از پرستاران درحد خوب بود. ارتباط خطی مثبت و معنی داری. بین سطح تحصیلات و توانمندی کاری پرستاران به دست آمد (003/0 = P) بین بیماریهای تشخیص داده شده توسط پزشک و توانمندی کاری پرستاران رابطه آماری منفی و معنی دار به دست آمد (001/0 > P)، ارتباط خطی منفی و معنی داری در رابطه با رضایت به انجام اضافه کاری و توانمندی کاری به دست آمده است (038/0 = P). نتیجه گیری: باتوجه به اینکه سطح توانمندی کاری حدود نیمی از پرستاران مورد مطالعه در سطح خوب می‌باشد لذا نگهداری این سطح از توانمندی کاری و ارتقاء آن در پرستاران می‌بایستی بیش ازپیش مورد توجه مدیران پرستاری در سطح کشوری و بیمارستانی قرار گیرد.